Dag 2 Ottawa

Vandaag stond Ottawa, de Capital city of Canada, op het programma. 'S ochtends begon het weer goed, we hebben zelfs wat blauwe lucht gezien, dus snel aankleden en de deur uit om even te profiteren van het droge weer en de stad te verkennen. Als eerste zijn we richting dé trekpleister van Ottawa gelopen, het parlementsgebouw. Aan de overkant van dit gebouw konden we gratis tickets halen om óf een tour te doen óf de peace tower te beklimmen. We hadden geen zin in een tour van 90 minuten, maar we wilden wel de peace tower in. Onze tassen moesten we in het gebouw achter laten waar we de tickets hadden gehaald. Vervolgens gingen we het parlementsgebouw in, en na het doorlopen van de detectiepoort controle dachten we dus de eerste trappen te moeten beklimmen, toen we erachter kwamen dat we gewoon met een lift naar boven gingen! Dat was wel erg makkelijk. Bovenin (een meter of 60 hoog) had je een mooi uitzicht rondom op de stad en uiteraard op de Ottawa River. Naar beneden kijkend zagen we dat het ineens een stuk drukker was geworden voor het gebouw. Eenmaal weer beneden aangekomen was het nog drukker geworden. Mensen leken te wachten op iets en hadden hun mobieltjes en camera's in de aanslag, maar wij zagen maar niks. Het zal wel... Nadat we onze weg wilden vervolgen ben ik op een gegeven moment toch maar naar iemand toegelopen om te vragen of we iets misten. Jazeker, er zou zo een colonne met 'snowbirds' over het parlementsgebouw heen vliegen. Een vrij bijzondere gebeurtenis, aldus de vrouw in kwestie. Nou, deze kans wilden we natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan, dus wij begonnen ook maar in de lucht te staren. Na een minuut of 20 kwamen ze daar inderdaad. Een groep straaljagers in formatie, met de kleuren van de Franse vlag in rook erachteraan. Het wachten waard. Na wat gegoogle zag ik dat dit naar aanleiding was van het 150 jarige bestaan van Ottawa en iets met Frankrijk. Goede band of iets. Na dit spektakel zijn we verder gelopen over de 'capital pathway'. Dit pad leidt je langs allerlei regeringsgebouwen, over twee bruggen en langs het Rideau Canal en de Ottawa River. Door alle regen van afgelopen tijd was deze rivier aardig buiten zijn oevers getreden en moesten wij een stuk omlopen, omdat we anders tot boven de knieën door het water zouden moeten lopen. Na deze (aardig grote) ronde zijn we richting het Royal Canadian Mint gelopen. Hier kun je een tour van een half uurtje volgen voor een zeer schappelijk bedrag: 6 Canadese dollars de man. En het was een leuke tour ook! Vroeger werden hier gewone munten geslagen maar tegenwoordig worden hier alleen nog maar verzamelmunten geslagen. In de shop van dit gebouw kun je een klomp goud van een waarde van 600.000 dollar optillen. Het was niet echt druk, maar toch staat er altijd een beveiliger bij die/het (?) klomp goud, ook al zit hij helemaal vast. Na deze tour hadden we eigenlijk alles al gedaan wat we wilden doen en besloten toen om even te gaan rusten in het hotel. Er begonnen immers ook weer wat drupjes regen uit de lucht te vallen. Even daarvoor hoorden we in de verte een hard, continue geluid, maar we konden niet plaatsen wat het was. Was het het geluid van de wilde Ottawa River die via de gebouwen de omgeving in kaatste? We hadden geen idee. Verder had de lucht ook een beetje een vreemd geurtje. Toen we richting ons hotel liepen werd het geluid steeds harder. Het had wel iets weg van een groot gaslek. Straten waren ook ineens afgezet. En ja, inderdaad, twee blokken bij ons hotel vandaan was er een gasleiding geraakt en door de hele stad hoorde je dus het ontsnappen van het gas. We doken snel een Subway in, want na die lange wandeling knorden onze magen inmiddels flink, en ik was natuurlijk alweer bang dat heel de boel tot ontploffing zou komen, dus we moesten van mij ook zo ver mogelijk van het raam vandaan zitten. Na het nuttigen van de nieuwe Subway panini's zijn we dan lekker even gaan rusten in de hotelkamer. Dat moest ook wel, want mijn voeten konden niet meer. Na het uitrusten zijn we naar The Greek Souvlaki Shack gelopen voor het avondeten. Hier had ik erg goede reviews over gelezen, dus dat beloofde wat. We zijn gek op Grieks eten. Het was een vrij klein zaakje en zonder Google van tevoren gecheckt te hebben, zouden we hier nooit naar binnen zijn gegaan. Helaas zijn de maatstaven voor Grieks eten toch anders dan in Nederland, maar desondanks hebben we lekker gegeten. De prijs-kwaliteit verhouding vonden we ietwat tegenvallen, want meer sla en rijst en aardappels dan vlees. Na het eten wilden we eigenlijk nog wel even iets doen en zijn toen naar Chinatown gelopen. Tuurlijk, nog meer lopen! Hadden we nog niet gedaan vandaag. Enige verlichting was dat ik na het rusten mijn nieuwe wandelschoenen heb aangedaan (volgens Walter vreselijke ANWB schoenen, mee eens), maar het geeft wel wat meer steun aan je voeten. Het begon ook weer te regenen dus hoppa, poncho weer uit de tas. Eenmaal aangekomen bij Chinatown was de poort die er in 2010 geplaatst was wel leuk, maar verder stelt deze buurt echt niets voor vergeleken met de Chinatowns in vele andere metropolen. Toen was het echt tijd om terug te keren naar ons hotel en daar aangekomen hebben we nog een frappuccino voor op de kamer genomen. De Starbucks zat immers om de hoek.

Aantal km gereden: 0
Aantal stappen gezet: 26.054 (16.4 km)